بدون شک هدف از خلقت هستى و به دنبال آن خلقت انسان و پدید     آمدن زندگى بشرى ، رساندن انسان به نقطه کمال و وصول او به بالاترین رتبه انسانى ،  یعنى مقام قرب و عبودیت است . از این رو انسان فطرتا موجودى کمال جو و سعادت طلب است و همواره در پى رشد و پرورش ‍ استعدادهاى درونى و فطرى خویش است .بدیهى است که مسئله سعادت و خوشبختى و اندیشیدن در راههاى رسیدن به آن ، از مباحثى است که ذهن هر انسان پویا و طالب رشد و تعالى را آرام ننهاده و همچون آبى گوارا، سرشت تشنه او را بسوى خود فرا مى خواند.به سخن دیگر، هر انسانى در فطرت خود، چنین حالت جستجوگرى را احساس مى کند، اما تمام انسانها، این قوه درونى را به فعلیت نرسانده و آن را به منصه ظهور نکشانده اند. این به فعلیت در نیامدن از آن جهت است که گوهر سعادت و خوشى امرى وابسته به قوه عقل است و انسانهایى در آرزوى وصول به آن بسر مى برند که در تقویت قوه عاقله خود و چیره ساختن آن بر قواى حیوانى ، از هیچ کوششى فرو گذار نکنند.
در واقع ، انسان داراى دو گونه حیات و زندگى است ، حیاتى ظاهرى و غیر انسانى ، و حیات معنوى و الهى . کسانى به خوشبختى و حیات طلب معتقدند که حیات معنوى و الهى را بر حیات ظاهرى و غیر انسانى چیره سازند. به همین دلیل در جوامع ماشینى امروز، بویژه جامعه غربى ، که میدان دادن پرداختن به حیات حیوانى اثرى از حیات معنوى در آنان باقى نگذاشته است ؛ عده اى بر این باورند که نه تنها گوهر خوشبختى و سعادت دست یافتنى نیست ، بلکه اساسا چنین گوهرى وجود نداشته و جهان ، جز شد و بدبختى و یاءس ، بر چیز دیگرى استوار نشده است . ترویج این فکر شیطانى سبب شده که پیروان این نظریه غالبا در زندگى خود ماءیوس بوده و سرانجام ، دست به خودکشى بزنند.
استاد شهید آیت الله مرتضى مطهرى با استفاده از آیه ذیل به تحلیل اشتباه این مسلک مى پردازد:
واتوا البیوت من اءبوابها و اتقوا الله لعلکم تفلحون .پسندیده آن است که به خانه ها از درها وارد شوید و از خدا بترسید تا رستگار شوید.این دستورالعمل در آغاز بسیار ساده به نظر مى رسد، چرا که هر عاقلى مى داند، براى ورود به خانه باید از راه ورودى آن استفاده نمود، اما آیه در صدد بیان مطلبى شیرین تر است ، و آن این که تنها خانه نیست که در مخصوص داشته ، بلکه زندگى ، خوشبختى و حیات طیب نیز در مخصوص ‍ به خود دارد.بسیارى از افراد، تمام عمر را رد پس دیوار زندگى گذرانده و در سعى و تلاش براى رسیدن به محوطه خوشبختى ، آب در هاون مى کوبند و سرانجام ، دچار همین تزلزل اعتقادى شده و وجود گوهر سعادت را منکراند، در حالى که خداوند سبحان در دو جمله ، مدخل خوشبختى و برخوردارى از حیات طیب را نشان داده است ، آنجا که مى فرماید:
الذین امنوا و عملوا الصالحات طوبى لهم و حسن ماب. کسانى که ایمان آورده و عمل صالح و نیکو انجام مى دهند، (یعنى از در مخصوص زندگى وارد مى شوند) خوشا زندگیشان و نیکو باد فرجامشان .
بنابر این نه تنها خوشبختى و سعادت وجود دارد، بلکه راه وصول به آن ، با برترى دادن حیات معنوى بر حیات حیوانى ، بسیار هموار و ممکن است .

تعریف خوشبختى 

آنان که به سعادت اعتقاد دارند و بنابر فطرت خویش به دنبال آن هستند، در تشخیص خوشبختى به نقطه واحدى نرسیده اند و دیدگاه هاى مختلفى از سعادت و خوشبختى ارائه داده اند. براى بررسى این دیدگاه ها چاره اى جز بیان رابطه معناى سعادت با مفاهیم مربوط به آن نداریم .

برگرفته از کتاب حمید رسائی