هر کار و عملى که انسان در دنیا انجام دهد در عالم برزخ با صورت ملکوتى و جلوه مخصوص به خود بروز و ظهور مى کند. اگر او کارى ناپسند انجام داده باشد جلوه برزخى آن ، موقع دیدن آن کار براى ایشان ناخوش آیند است و اگر کار پسندیده و خوبى انجام داده باشد جلوه ملکوتى آن موقع مشاهده اعمال ، براى او زیبا و خوش قیافه است و انسان از دیدن آن شاد مى شود و لذت مى برد.
یکى از کارهاى خوب و پسندیده ، ذکر خدا گفتن است که جلوه برزخى آن ، براى صاحبش مسرت بخش و فرح انگیز مى باشد.
حضرت صادق علیه السلام از جدش رسول خدا، روایت کرده که آن حضرت فرمود: هنگامى که مرا به آسمان بردند، داخل بهشت شدم ، دیدم آن حضرت فرمود: هنگامى که مرا به آسمان بردند، داخل بهشت شدم . دیدم آن جا زمین هاى بسیارى بدون زراعت و کشت مانده است و فرشتگانى را دیدم که در آن جا، گاهى مشغول کار مى شوند، خشتى از طلا و خشتى از نقره روى هم مى گذارند و ساختمان بنا مى کنند و گاهى دست از کار مى کشند و استراحت مى نمایند.
به فرشتگان گفتم : به چه علت شما گاهى مشغول ساختن مى شوید و گاهى دست از آن برمى دارید و بیکار مى مانید؟
فرشتگان گفتند: وقتى نفقه و بودجه و مصالح براى ما برسد مشغول کار ساختمان مى شویم و هنگامى که مصالحى براى ما نرسد دست از کار بر مى داریم و صبر مى کنیم تا موقعى که نفقه و امکانات براى ما برسد.
حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم به آنان فرمود: نفقه و بودجه شما چیست ؟ گفتند: نفقه ما ذکر گفتن مؤ من در دنیا است . وقتى مؤ من بگوید: ((سبحان الله ، لا اله الا الله ، الله اکبر)) ما هم براى او ساختمان بنا مى کنیم و زمانى که از گفتن ذکر لب فرو بندد و مشغول کارى دیگرى شود ما نیز از کار کردن دست بر مى داریم .⁽³⁸⁷⁾
نیز آن حضرت فرمود: زمانى که به باغ هاى بهشت مرور کردید در آن ها بگردید و از میوه هاى آن ها استفاده کنید. عرض کردند: یا رسول الله ! مراد از باغ هاى بهشت چیست ؟ فرمود: مجالسى که در آن جا ذکر خداوند عزوجل کرده شود.
حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم روزى عبورشان به مردى افتاد که در باغ خود مشغول کاشتن درخت بود. ایستاد و فرمود: اى مرد! آیا مى خواهى ترا راهنمایى کنم برکاشتن درختانى که ریشه آن ها ثابت تر و رشدشان سریع تر و میوه شان خوش بوتر و بادوام تر است ؟
عرض کرد: بلى ، یا رسول الله ! فرمود: وقتى که صبح یا شام کردى بگو! ((سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر)) در این صورت خداوند متعال براى هر تسبیحى ده درخت از انواع میوه ها در بهشت براى تو کشت مى کند.⁽³⁸⁸⁾
و فرمود: کسى که دوست دارد، در باغ هاى بهشت بچرد و از میوه هاى آن بخورد زیاد فکر خداوند متعال را گوید و کسى که زیاد ذکر خدا را گوید: خداوند او را در سایه هاى درختان بهشت قرار دهد.⁽³⁸⁹⁾
از این چند روایت به دست مى آید که جلوه ملکوتى و برزخى ذکر خدا، درخت و میوه و سایه و نسیم فرح انگیز بهشت است .